تفاوت بین سیستم VRF و VRV :

در اکثر سیستم‌های VRF، هنگامی که سیستم در حالت Heat Recovery مشغول به کار است وقتی یک یا چند یونیت داخلی از حالت سرمایش به گرمایش تغییر حالت بدهد، تمام یونیت‌هایی که در حالت گرمایش هستند خاموش می‌شود سپس این یونیت‌ها از طریق Hot Start به حالت گرمایش می‌روند.
در این حالت، فن یونیت‌های داخلی‌ای که قبلا در حالت گرمایش بوده‌اند و نیز یونیت‌هایی که از سرمایش به گرمایش تغییر حالت داده‌اند خاموش است و فقط فن یونیت‌هایی که از ابتدا در حالت سرمایش بوده‌اند روشن است پس از حدود 10 دقیقه فن سایر یونیت‌هایی روشن می‌شود و فرآیند تغییر حالت از سرمایش به گرمایش تکمیل می‌شود اما در VRV، به دلیل Branch Selector جدید، سیکل فوق فقط در مورد یونیت‌هایی که قرار است از سرمایش به گرمایش تغییر حالت بدهند اتفاق می‌افتد و کل سیستم خاموش نمی‌گردد و بقیه یونیت‌ها در حین این سیکل، به کار خود ادامه می‌دهند، ضمناً کل این فرآیند در حدود 6 دقیقه به طول می‌انجامد. همچنین در این حالت، صدای تولیدی کم‌تر از حالت قبل است.
واژه VRF مخفف Variable Refrigerant Flow به معنای کنترل جریان مبرد می‌باشد و ایده‌ی آن بر اساس تکنولوژی اینورتر است. این سیستم اندازه مایع مبرد که باید به محیط مورد نظر فرستاده شود را کنترل می‌کند که این کار توسط شیر Pulse Modulating Valve عملیاتی می‌شود.
واژه VRV هم (Variable Refrigerant Volume) به معنای کنترل تغییرات حجم مایع درون مبرد بر اساس بار مورد نیاز می‌باشد. بدین مفهوم که مقدار مایع مبرد با توجه به نیاز سرمایشی و گرمایشی فضاها به صورت هوشمند و مجزا تغییر می‌کند در حالی که در کولرهای گازی متداول و یا سیستم‌های اسپیلیت یوینیت معمولی تبخیر گاز و در نتیجه تولید برودت در کندانسور دستگاه انجام می‌پذیرد و امکان کنترل تبخیر مایع مبرد به صورت مجزا در فضاهای مختلف پروژه وجود ندارد علاوه بر این در سیستم VRV میزان اختلاف درجه حرارت بین یونیت داخلی و خارجی به کم‌ترین حد خود رسیده و ضریب عملکرد (COP) سیستم به بالاترین مقدار خود خواهد رسید.